Jak podaje Andrzej Kirmiel w swym opracowaniu, zamieszczonym na stronie www.sztetl.org.pl, cmentarz żydowski w Babimoście (Bomst) został założony prawdopodobnie w pierwszej połowie osiemnastego wieku, na ówczesnych przedmieściach miasta, przy dzisiejszej ul. Konstytucji 3 Maja. Wiadomo, że w okresie międzywojennym nekropolię otaczał mur, a nad bramą umieszczony był napis w języku niemieckim o treści: "Tych, których opłakujecie, kryje to święte miejsce. Ich ciało staje się prochem, ich duch żyje wiecznie".

W drugiej połowie lat dwudziestych XX wieku, w związku ze spadkiem liczby Żydów w Babimoście, sprzedano miejscową synagogę, a pieniądze pozyskane z tej transakcji przeznaczono na utrzymanie cmentarza. Podobno cmentarz przetrwał okres rządów nazistów w relatywnie dobrym stanie i został zniszczony dopiero w czasach PRL. W latach sześćdziesiątych usunięto nagrobki, a teren nekropolii przeznaczono pod zabudowę.

W czerwcu 2009 r. w miejscu pochówku babimojskich Żydów odsłonięto pomnik z napisem w języku polskim: "W tym miejscu był cmentarz żydowski w Babimoście. Żydzi przez dziesięciolecia współtworzyli społeczność Babimostu (Bomst). Przed wybuchem II wojny światowej ich społeczność liczyła kilkadziesiąt osób. W okresie Holocaustu niemieccy naziści dokonali zagłady ludności żydowskiej miasta. Cześć ich błogosławionej pamięci". Poniżej umieszczono hebrajskie litery TNCBH, stanowiące abrewiaturę sentencji, tradycyjnie pojawiającej się na końcu żydowskiego epitafium, tłumaczone jako: "Niech dusza jego/jej będzie związana w wieniec życia wiecznego".

tekst: K. Bielawski
zdjęcie: Françoise Lesniewski